Waar ging het in deze zaak om? Klager bereikte in november 2016 zijn AOW-leeftijd en wilde dan ook zijn pensioen laten ingaan. In mei 2016 vraagt hij aan zijn pensioenfonds om een toelichting. Hij heeft namelijk geconstateerd dat het pensioen dat hij uit de pensioensimulator van het fonds haalt hoger is dan een aanbieding die hij heeft ontvangen. Het pensioenfonds gaat opnieuw rekenen en stuurt in juni een gedetailleerde berekening met een nieuw bedrag; lager dan de pensioensimulator, maar hoger dan de aanbieding. Het nieuwe bedrag staat ook op het aanvraagformulier dat hij in oktober ontvangt. Klager zet zijn handtekening onder het aanvraagformulier met dit bedrag. Bij deze informatie is vermeld dat het nog indicatieve berekeningen zijn.

Kort daarna krijgt hij een toekenningsbrief van het pensioenfonds met hetzelfde bedrag (zonder voorbehoud) als vermeld in de eerdere indicatieve berekeningen, met voorbehoud. Nadat het pensioen is ingegaan meldt het pensioenfonds in een brief aan klager dat zijn pensioen te hoog is vastgesteld en naar beneden wordt bijgesteld. Hierna wordt de klacht ingediend.

De Ombudsman Pensioenen correspondeert en overlegt meerdere keren met het pensioenfonds. De mening van de ombudsman is dat een deelnemer op enig moment moet kunnen vertrouwen op de berekeningen die een pensioenfonds verstrekt. Op een bedrag dat zonder enig voorbehoud in een toekenningsbrief wordt vermeld, nadat vele malen wel voorbehouden zijn gemaakt, kan een pensioenfonds niet plotseling ten nadele van de deelnemer terugkomen. De ombudsman voelt zich daarbij gesteund door artikel 48 Pensioenwet: communicatie van de pensioenuitvoerder moet correct, duidelijk en evenwichtig zijn. Op enig moment mag iemand erop vertrouwen, dat het bedrag dat hij krijgt correct is.

Het pensioenfonds is het daar niet mee eens en stelt dat een deelnemer krijgt waar hij volgens het reglement recht op heeft. Een fout van het pensioenfonds kan niet ten laste komen van het collectief. Alleen als een deelnemer onomkeerbare beslissingen heeft genomen en daardoor in financiële problemen komt kan dat anders zijn.

Het pensioenfonds en de ombudsman komen niet tot elkaar. Dit resulteert in een formeel advies aan het pensioenfonds om de pensioenuitkering met terugwerkende kracht en naar de toekomst vast te stellen conform het bedrag in de toekenningsbrief. Het bedrag is diverse keren met voorbehoud gecommuniceerd. Uiteindelijk is het voorbehoud in de toekenningsbrief vervallen. De berekening van het pensioen kan een deelnemer ook niet controleren. De heer B. kon niet weten of vermoeden, dat sprake was van een onjuist vastgesteld bedrag.

Het pensioenfonds legt het advies naast zich neer. Het fonds motiveert dit met het standpunt dat een fout van een pensioenfonds niet ten laste mag komen van het collectief en het pensioenfonds dus mag corrigeren. Het tweede argument is dat klager niet heeft aangetoond dat hij een andere beslissing zou hebben genomen, of dat hij schade lijdt. De Ombudsman Pensioenen heeft verder geen middelen om iets aan dat besluit te doen en heeft klager geïnformeerd dat het niet gelukt is zijn klacht opgelost te krijgen.

De Ombudsman Pensioenen heeft naar aanleiding van deze zaak een artikel gepubliceerd in het Pensioen Magazine van december 2019. Daarmee wil de ombudsman meer aandacht vragen voor de verplichtingen uit artikel 48 Pensioenwet.